Persistence of vision (POV) betekenis
Persistence of vision (POV) verwijst naar een eigenschap van het menselijk oog waarin voor een korte tijd (10 ms tot 16ms) een nabeeld blijft bestaat.
Wat zou er gebeuren mochten onze ogen deze eigenschap niet hebben?
Dit fenomeen speelt een cruciale rol in het voorkomen dat de omgeving pikzwart wordt elke keer dat we met de ogen knipperen. Het is nauwelijks voor te stellen. We zouden niet van films kunnen genieten. Gelukkig heeft de natuur deze correctie aangebracht.
Wat gebeurt er in het oog?
Een lichtstraal valt op het netvlies van het oog. Vervolgens houden de hersenen de indruk van dat licht ongeveer een tiende tot een kwart seconde vast, nadat de bron van dat lichtstraal verdwenen is. Als gevolg hiervan kan het oog geen duidelijk onderscheid maken tussen lichtveranderingen die zich sneller voordoen dan deze herstelperiode. Echter blijven de veranderingen onopgemerkt of ze lijken een doorlopend beeld te zijn voor de menselijke waarnemer.
We kennen persistence of vision beter dan we denken
Bij een film wordt de illusie gecreëerd van een continu verlicht scherm. Dit gebeurt door afzonderlijke foto’s snel genoeg in elkaar te laten knipperen. Ook al lijkt het beeldscherm constant verlicht te zijn, er zit in feite een donker segment in. Ter illustratie; de beelden op de huidige schermen bewegen met 24 frames per seconde (of 48, waarbij elk frame tweemaal wordt geflitst).
Achter een modern beeldscherm schuilt nog meer technologie
Televisie maakt ook gebruik van een gecompliceerde vorm van intermitterende lichtimpulsen om het beeld letterlijk te bouwen. Als een afbeelding snel genoeg kan worden gevormd, is de gebruiker zich er niet van bewust dat dit proces zich voordoet. Bijvoorbeeld; een televisie in Amerika verzendt en coproduceert bijvoorbeeld 30 volledige beelden per seconde om de illusie te geven van één continu beeld.
This Post Has 0 Comments