De voordelen van visuele communicatie in 3d

Visuele communicatie in 3D is een geweldige manier om digitale inhoud te creëren zonder het gebruik van traditionele afbeeldingen. Het biedt een ongelooflijk voordeel ten opzichte van conventionele fotografie.

Het stelt de toeschouwer in staat om de producten te ervaren op een manier die geen traditionele foto of video kan bieden. 3d-visualisatie krijgt een belangrijke plaats in de nieuwe industriële revolutie, bekend als Industrie 4.0 (zie kader).

3d-holografie heeft het potentieel om bij te dragen tot het veranderen van de bedrijfswereld en ons persoonlijke leven. Vooral vanwege de voordelen op het vlak van audio-visuele communicatie. Lees hoe 3d holografie werkt 

Maar laat ons eerst kijken naar de basis van communicatie

Communicatie tous court

De basis van communicatie is steeds dezelfde. Of het nu gaat over verbale, auditieve of visuele communicatie. Aan de ene kant heb je een zender (coderen) en aan de andere kant een ontvanger(decoderen) van een bericht.

De ontvanger interpreteert (decodeert) dus vervolgens de woorden en non-verbale woorden, in de hoop te begrijpen wat de zender werkelijk bedoelt. Als professional wil je natuurlijk dat je boodschap niet in dovemansoren valt.

3d visualisatie krijgt een prominente rol in industrie 4.0

3d visualisatie krijgt ook een belangrijke plaats in de nieuwe industriële revolutie, bekend als Industrie 4.0.  Zoals Professor Klaus Schwab, oprichter van het World Economic Forum, omschrijft het als

nieuwe technologieën die de fysieke, digitale en biologische wereld combineren en alle disciplines, economieën en industrieën beïnvloeden.

Elke dag komen mogelijkheden binnen ons bereik die ooit alleen in sciencefictionromans bestonden.

Er wordt vooruitgang verwacht op het gebied van:

• kunstmatige intelligentie
• cloud computing
• het internet der dingen (Iot)
• cyber fysieke systemen

Het wordt gevoed door ontwrichtende trends zoals:

• data en connectiviteit
• machine-automatisering
• analyse
• mens-machine-interactie.

Er wordt verwacht dat de vierde Industriële revolutie een echte game-changer zal zijn voor het bedrijfsleven en de samenleving in het algemeen.

Het aan twee zijden begrensde deel van een rechte.

Een tweedimensionale figuur heeft geen dikte

Een tweedimensionale (2D) vorm kan worden gedefinieerd als een platte figuur of een vorm die twee dimensies heeft: lengte en breedte. Tweedimensionale of 2D-vormen hebben geen dikte. 2D-figuren kunnen worden geclassificeerd op basis van de afmetingen die ze hebben.

Driedimensionale vormen als solide objecten

Driedimensionale vormen worden gedefinieerd als een solide figuur of een object of vorm die drie dimensies heeft: lengte, breedte en hoogte. Alle driedimensionale figuren nemen ruimte in beslag, die wordt gemeten in termen van volume.

Dimensies uit één richting

Dimensies kunnen meestal worden gezien als metingen in één richting. Ze hebben de toegevoegde dimensie van diepte, de z-coördinaat die deel uitmaakt van de z-as, en de maat van de ruimte die 3D-objecten innemen wordt volume genoemd.

Alles wat in de echte wereld bestaat is 3D en heeft een eigenschap.

3d films

Om een ​​film met het 3D-effect te bekijken, moet een kijker een gepolariseerde bril dragen met één horizontaal gepolariseerde lens en één verticaal gepolariseerde lens.

Hierdoor kan er slechts één beeld in elk oog komen, waardoor de hersenen gedwongen worden om de twee beelden samen te voegen, diepte te projecteren en drie dimensies te simuleren.

4d, als een gebeurtenis in tijd en ruimte

In sommige gevallen wordt een vierde (4D) dimensie gebruikt om de positie van een gebeurtenis in tijd en ruimte weer te geven. Vroege wetenschappers zoals Rene Descartes geloofden in drie dimensies voor het specificeren van een object in de fysieke ruimte (vooruit-achteruit, links-rechts en omhoog-omlaag).

De relativiteitstheorie van Albert Einstein

Albert Einstein propageerde het begrip tijd als de vierde dimensie en herschreef de regels van de natuurkunde. De algemene relativiteitstheorie legde het uit hoe de tijd verwijdt als objecten versnellen of vertragen, vanwege hun snelheid in de vierdimensionale ruimte-tijd waar ze doorheen bewegen.

De extra dimensies werden vooral bedacht in relatie tot de algemene relativiteitstheorie, en sommige wetenschappers vermoedden zelfs dat de extra dimensies verband zouden kunnen houden met de aard van de tijd.

De extra dimensie

In de 20e eeuw was de extra dimensie een onderwerp van belangstelling voor een breed scala aan schrijvers, kunstenaars en mystieke denkers. 

4d als insparatiebron voor sciencefiction

Onder hen waren HG Wells, de wiskundige en sciencefictionschrijver Charles Hinton, Salvador Dali en PD Ouspensky. Dit idee was ook een belangrijke inspiratiebron voor het schrijven van sciencefiction, waaronder verschillende boeken van Miles J. Breuer in de jaren twintig.

Extra dimensies voor believers

Sommigen geloven dat er zes of meer extra dimensies zijn. Deze theorieën beweren ook dat hints van deze extra dimensies verborgen zijn in onze dagelijkse ervaring. Ze verwijzen naar fotonen die miljarden lichtjaren door de ruimte reizen, maar alleen kunnen worden waargenomen als pulsen van één moment.

Broodje aap en larie over 7d

Er circuleert op internet een verhaal over 7d hologrammen. Het enige wat we daarover kunnen vertellen is dat het een broodje aap verhaal is dat is ontsproten uit de grijze massa van een aantal marketeers.

Wat is perspectief?

Perspectief is een wiskundig systeem. Er bestaat een éénpuntsperspectief en een tweepuntsperspectief

Eénpuntsperspectief:

De zijkanten van een object worden kleiner in de richting van het verdwijnpunt. Alle verticale en horizontale lijnen zijn echter getekend zonder perspectief. Het verdwijnpunt bevindt zich over het algemeen ook op ooghoogte van de kijker.

Tweepuntsperspectief:

In een tweepuntsperspectief verdwijnen de zijkanten van een object naar één van de twee verdwijnpunten aan de horizon.

De horizon lijn:

In perspectief is de horizon een denkbeeldige lijn die over het beeldvlak wordt getrokken op ooghoogte van de kijker.

Beweging in één dimensie

Als een deeltje tijdens zijn reis in één richting beweegt, wordt er gezegd dat het in één dimensie beweegt.

Beweging wordt omschreven in termen van verplaatsing (x), tijd (t), snelheid (v) en versnelling (a).

Snelheid is de veranderingssnelheid van verplaatsing en de versnelling is de veranderingssnelheid van snelheid.

Beweging in twee en drie dimensies:

2 dimensionaal: beweging in een vlak wordt beschreven als tweedimensionale beweging.

Voorbeeld: een kever die op het keukenblad loopt, is een voorbeeld van een tweedimensionale beweging.

Projectiel- en cirkelbewegingen zijn voorbeelden van tweedimensionale beweging.

3 dimensionaal: beweging in de ruimte die alle X-, Y- en Z-assen omvat, wordt driedimensionale beweging genoemd.

Voorbeeld: Beweging van gyroscoop is een voorbeeld van driedimensionale beweging.

Het menselijk brein en non verbale communicatie

Voor het menselijk brein, kan niets fysiek bestaan ​​zonder alle drie de dimensies. Dit komt omdat alles wat fysiek bestaat, wordt gevormd door atomen. Ondanks dat ze onzichtbaar zijn voor het blote oog, worden ze samengesteld uit alle drie de ruimtelijke dimensies.

Dieptewaarneming

Menselijke ogen hebben 3D-waarneming, ook wel dieptewaarneming genoemd. Met deze dieptewaarneming zien mensen de wereld in alle drie de ruimtelijke dimensies.

Visuele cortex

De visuele cortex in elk menselijk oog neemt eerst de drie dimensies van de ruimte waar als 2D-beelden.

Stereoscopisch zicht

Mensen hebben echter stereoscopisch zicht, wat betekent dat de twee ogen niet exact hetzelfde beeld zien. De enigszins verschillende beelden worden in elk oog geregistreerd, waardoor de hersenen de verschillen in visuele informatie kunnen vergelijken, de diepte van het beeld kunnen verwerken en alle drie de dimensies tegelijk kunnen registreren.

Non-verbale-communicatie

In de communicatiewetenschap wordt onder ‘non-verbale communicatie’ verstaan: Alles wat geen spraak is.

Het gaat daarbij over:

• houding
• handbewegingen
• gezichtsuitdrukkingen
• kleding
• nabijheid

Bij deze definitie wordt gemiddeld 60% van je boodschap in een gesprek non-verbaal gecommuniceerd.

Dit wil zeggen dat je bij 3D visuele communicatie evenveel aandacht moet besteden dan bij een communicatie tussen mensen het geval zou zijn. Zeker bij een holografie van een mens moet het totaalplaatje kloppen.

Observeren

Menselijke ogen observeren de drie ruimtelijke dimensies van de werkelijkheid, inclusief de derde dimensie van diepte, door middel van dieptewaarneming.

Diepteperceptie

Diepteperceptie is gebaseerd op stereoscopisch zicht. Daarbij zien de twee menselijke ogen afzonderlijke beelden. De hersenen vergelijken de verschillen en halen hier informatie uit over diepte.

Niet-stereoscopische functies

Niet-stereoscopische functies geven de hersenen ook informatie over diepte. Deze omvatten het fenomeen dat objecten die verder weg zijn kleiner en langzamer lijken dan objecten die dichterbij zijn.

Een leuk weetje

Robotica neemt een deel het principe over van het menselijke lichaam. Denk bijvoorbeeld aan iemand die met de auto rijdt. Die persoon wil een gemiddelde houden van 100km/h. Door obstakels op de weg moet hij steeds registreren, gas bijgeven en gas terugnemen.

Dat wordt gedaan met de voet als corrigerend element. Net op deze manier gaan zelf-rijdende auto’s om met het verkeer. Het aantal variabelen wordt echter zo groot dat kunstmatige intelligentie ter hulp moet schieten.

• Het oog is het deel dat registreert of met andere woorden een sensor
• De hersenen zijn het regelend gedeelte dat de afwijking in de registratie corrigeert
• De voet is dan het corrigerend orgaan.

Een relevante test

Neurowetenschappers Patrick Fagan en professor Brendan Walker van Goldsmith University in Londen testten een groep mensen die zowel 3D- als 2D-films keken om te zien hoe hun hersenen de informatie verwerkten. 

Hun bevindingen toonden aan dat degenen die naar 3D-films keken een toename van 23% hadden in cognitieve verwerking en een toename van 11% in reactietijden in vergelijking met het 2D-publiek.

Het verschil tussen weergeven en waarnemen

Weergeven en waarnemen zijn twee verschillende zaken. Tussen de twee zit optische illusie. 

Absorptie- licht afbuiging, optische illusie, kijkhoek, spiegeling 

Een fata morgana als optische illusie

Een Fata Morgana is een optische illusie die objecten in de verte vervormt. Het fenomeen ontstaat omdat de lichtstralen die door de warme en koude luchtmassa’s gaan, op een vreemde manier afbuigen.

Het kan ervoor zorgen dat mensen schepen zien die in de lucht zweven, en soms zelfs landmassa’s die niet bestaan, dat verkeerde beslissingen worden genomen op basis van deze waarneming.

Een fata morgana-luchtspiegeling is één van de meest gevaarlijke soorten luchtspiegeelingen. Het inversie is het tegenovergestelde van wat normaal zou worden verondersteld, maar koeler aan de oppervlakte.

De werkelijkheid of realiteit

Werkelijkheid zijn de dingen in het leven die gewoonlijk worden waargenomen en reeds zijn geverifieerd om te bestaan.

• dingen die consistent
• niet willekeurig
• niet beïnvloed door conformiteit of massahysterie.
• Iets dat als echt wordt waargenomen en fysiek wordt ervaren door de zintuigen. De werkelijkheid is relatief.

Echt is iets dat:

• als feit kan worden beschouwd
• iets dat in werkelijkheid is of voorkomt
• en een geverifieerd bestaan ​​en substantie heeft die samenvalt met de werkelijkheid. 

Echt is iets dat:

• geen illusie is
• geen fantasie
• geen verbeelding
• gevoel is van intuïtie.
• iets vast of onverplaatsbaar

Optiek

Optische illusies nemen iedereen wel eens voor de gek. Zo zou je gezworen hebben dat de auto groen was terwijl iedereen je vertelde dat hij geel is. Of je zwéért bij hoog en laag dat er beweging in een plaatje zit, terwijl dat in feite helemaal niet het geval was. Onze ogen nemen ons nogal eens in de maling, en dat is niet altijd even leuk! 

Optische illusies en onze hersenen

Uiteraard zijn het niet onze ogen die om de tuin worden geleid, maar zijn het onze hersenen die daar verantwoordelijk voor zijn. Onze ogen zijn de instrumenten die registeren zoals onze neus reuk waarnemen. Alles hangt dus van onze hersenen af.

Onze hersenen zijn lui

Het is daarnaast belangrijk om je te realiseren dat onze hersenen – ondanks dat ze uiterst nuttig zijn – best aan de luie kant zijn. Het liefst werken ze zo efficiënt mogelijk met zo weinig mogelijk energie. Ze vullen informatie voor ons aan die ze uit de context van een situatie halen. 

Invullen van de ontbrekende stukken

Uit de context van een bepaalde situatie en de rest van een gesprek kan je redelijk makkelijk een zin afmaken voor iemand, terwijl je eigenlijk helemaal niet zeker weet of dat écht is wat die persoon gaat zeggen. Dat is precies wat onze hersenen ook doen. Ze werken zo efficiënt mogelijk, en vullen dus informatie voor ons aan die ze uit de context van een situatie halen, waar ze niet geheel zeker van zijn.

Toch efficiënt

Hoewel die efficiëntie van onze hersenen negen van de tien keer helemaal klopt, zijn er enkele gevallen waar dat niet het geval is. Wanneer dat betrekking heeft op je zicht, spreek je van optische illusies. Een paar van die optische illusies leggen we hieronder uit.

Hoe zie je een vorm die er in feite niet is?

Je hersenen kunnen heel makkelijk vormen maken van losse lijnen. Soms zien mensen zelfs de daadwerkelijke strepen die de ‘gaten’ in het vierkant opvullen, zodat het een volledig vierkant vormt. Maar is der dan wel echt een vierkant? Nee!

Dit is een mooi voorbeeld van de ‘luiheid’ van onze hersenen. Onze hersenen vullen de informatie voor ons aan; de vormen komen zo erg in de buurt van een vierkant, dat het vast een vierkant zal zijn. Dat terwijl eigenlijk het enige wat we daadwerkelijk zien vier driekwart-cirkels zijn.

Hoe zie je iets waar het er niet is?

In zeldzame gevallen zien onze hersenen vormen die er niet zijn. Dat komt in dit geval niet door de luiheid van onze hersenen, maar door iets wat laterale inhibitie heet. Laterale inhibitie is redelijk ingewikkeld. Laten we eens kijken hoe het in ruime zin werkt.

Het Herman raster

Het bekendste voorbeeld van laterale inhibitie is het Herman-raster. Dit is een optische illusie, vernoemd naar de persoon die het proces in onze hersenen van deze optische illusie heeft ontdekt. Kijk eens goed naar het plaatje. Je zult zien dat je op de kruispunten in het plaatje grijze puntjes zult waarnemen. Focus je je op zo’n puntje, dan verdwijnt hij!

Toch extreem slim

Naast dat onze hersenen een beetje lui zijn soms, zijn ze ook extreem slim. Onze hersenen weten precies wanneer het licht ochtend-, middag-, of avondlicht is. Waar het ochtendlicht vaak oranjerood is, is het daglicht blauwwit en het avondlicht rood.

Onze hersenen proberen voor dat verschil in kleurbelichting zoveel mogelijk te corrigeren, door de kleur van de lichtbron weg te filteren. Op die manier zien we de kleuren van een object toch nog zoveel mogelijk als ze daadwerkelijk zijn, zonder beïnvloeding van een rood avondlicht, bijvoorbeeld.

Waar ligt de grens?

Bij een groot aantal indrukwekkende illusies gaat het over illusies met ruimtelijke eigenschappen. Hoe men deze ruimtelijke illusies anders zou kunnen categoriseren, hangt af van iemands metafysische positie in de tijd en ten opzichte van de ruimte. 

Driedimensionale fenomenologie

Wackermann schrijft dat Geometrisch-optische illusies (GOI) ‘een overkoepelende term is voor een veelheid aan verschijnselen waarin de subjectieve perceptie van uitgestrektheid, hoeken of vormen wordt beïnvloed door aanvullende (contextuele) elementen die aanwezig zijn in het gezichtsveld’ 

Illusies van drie dimensies

Onze ervaring met drie dimensies kan worden gebruikt om uit te leggen waarom geometrische illusies voorkomen. Gregory (een waarneming-psycholoog) heeft betoogd dat veel geometrische illusies kunnen worden opgevat als neveneffecten van de schijn die altijd van een driedimensionale wereld is, zelfs als er geen derde dimensie bij betrokken is. De verschijningen zijn een product van (of zijn misschien gewoon) oordelen over visuele prikkels.

Deze oordelen zijn gebaseerd op aangeleerde of ontwikkelde voorstellen over de visuele wereld. Gregory stelt bijvoorbeeld dat de Muller-Lyer-illusie optreedt omdat we de ene regel beoordelen als verder weg dan de andere; dit is gebaseerd op hoe dergelijke vormen ons doorgaans overkomen, iets wat we ons hele leven zouden kunnen leren.

De essentie van een visuele voorstelling 

Elke visuele (2D) voorstelling is een projectie van een figuur op een vlak. 

De geschiedenis van beeld en realiteit

In het Westen hebben we de neiging om de grens te vervagen tussen beeld en de ervaring ervan als een vorm van ‘realiteit’ altijd aanwezig geweest.

De wereld als een schouwspel bekijken door allerlei installaties die het effect op kunstmatige wijze oproepen (panorama’, diorama’s), de geluidscinema voegde realistische geluiden toe. 

Natuurlijke beelden

• externe (artificiële beelden)
• interne (mentale) beelden

Natuurlijke objecten die een vorm vertonen waarin men figuren meent te ontdekken 

Sterrenbeelden, spiegelbeelden waterspiegel, fata morgana, fotogrammen, nabeelden, …

Ruimtelijke waarneming

De verkorte aanduiding 3D wordt meestal gebruikt om aan te geven dat iets als ruimtelijk kan worden waargenomen: 3D-foto’s, 3D -film of 3D-computer graphics. Het is echter niet altijd duidelijk wat hiermee wordt bedoeld.

Toepassingen

• computerspelletjes worden vaak als 3D gekenmerkt. Denk daarbij aan bvb Nintendo 3DS. Hiermee wordt in feite bedoeld dat er perspectivische beelden worden getoond.
• de term 3D wordt echter ook gebruikt voor de techniek die ook bekendstaat onder de naam stereoscopie. Daarbij worden er twee verschillende beelden aangeboden. Eén voor het linkeroog en een voor het rechteroog.
• stereobeelden zijn niet echt ruimtelijk, maar door bepaalde trucs, bijvoorbeeld met een bril met rood en blauw glas, wordt de indruk gewekt dat het beeld drie-dimensionaal is. 
• de aanduiding 3D heeft hier betrekking op onverwachte visuele beelden. Men verwacht een twee dimensionaal beeld, maar ziet daarbij diepte in het aangeboden beeld en ervaart dit als driedimensionaal.

Technieken om de illusie van diepte te geven

• Schaal verkleinen: de gemakkelijkste manier om diepte weer te geven in een tweedimensionaal kunstwerk is met schaalverkleining.
• Lineair perspectief: Men kan een lineair perspectief creëren door de horizonlijn over de compositie te plaatsen en een verdwijnpunt langs die lijn te plaatsen.
• Overlappende elementen: Als je weet dat bepaalde elementen meer naar voren of naar achteren zullen liggen in de diepte van je werk, plan ze dan over of onder andere elementen om het gevoel van dimensie te versterken.
• Focus: elementen die scherp zijn, lijken dichter op de voorgrond en elementen die vaag en onscherp zijn, lijken verder op de achtergrond te verschijnen.
• Kleur: dingen die verder weg staan ​​in een landschap, zoals een berg, hebben de neiging om lichter van kleur en blauwer te lijken omdat er meer van de atmosfeer van de aarde is tussen dat verre element en de kijker.
• Voorgrond/Achtergrond: elementen aan de bovenkant van de compositie zijn eerder achtergrondelementen en dingen aan de onderkant van de compositie hebben de neiging om op de voorgrond te worden gezien.

Anders bekeken

• Afnemende grootte: kleinere objecten lijken verder weg van de grotere objecten.
• Luchtperspectief: objecten in de verte hebben minder details en minder kleuren dan die op de voorgrond.
• Overlapping: objecten met onderbroken randen lijken verder weg te zijn dan objecten met volledige contouren.
• Transparantie: het object dat we door het glas zien, lijkt verder weg.
• Lineair perspectief: gebruikt verdwijnpunten om de illusie te creëren. Parallel perspectief heeft één VP (verdwijnpunt).
• Perspectief: Kunstenaars gebruiken een combinatie van apparaten om de illusie van diepte op een tweedimensionaal oppervlak te creëren.
• Stilleven tekenen: trek een horizonlijn (net boven het midden van je papier). -Gebruik heel lichte contouren om uw objecten te plaatsen (mogelijk moet u ze wissen). -Het kan handig zijn om objecten eerst dichter naar je toe te trekken.

Hoe 3D-afbeeldingen te maken

Het proces van het maken van een 3D-afbeelding hangt af van het type afbeelding, hoe deze wordt ingezet en welke 3D-modellering-software wordt gebruikt om deze te maken. Zowel CAD(*1) als CGI(*2) gebruiken de volgende twee stappen om 3D-afbeeldingen te maken:

Modelleren.

Een door de computer gegenereerd 3D-model van een fysiek object biedt een wiskundige weergave van het object. Het dient als blauwdruk voor het produceren van het uiteindelijke beeld.

Ontwerpers gebruiken verschillende technieken bij deze modellen:

• niet-uniforme rationele B-spline, die wiskundige representaties biedt van kromme- en oppervlaktegeometrieën, waaronder standaardvormen, zoals kubussen of piramides, maar ook vrije-vormobjecten, zoals auto’s of medische apparatuur.
• een nieuwere benadering van modellering is digitaal beeldhouwen, ook wel 3D-sculpting genoemd. Digitaal beeldhouwen benadert fysiek beeldhouwen en biedt tools die helpen om het manipuleren van digitale vormen een meer organisch proces te maken.

Weergave

Nadat een model is voltooid, wordt rendering toegepast om een ​​realistisch beeld te creëren waarin effecten zoals belichting, schaduw, reflecties, texturen, materialen en andere details worden geïntegreerd om het beeld zo fotorealistisch mogelijk te maken.

Renderen

Renderen kan vooraf of in realtime. Vooraf uitgevoerde weergave kan bijvoorbeeld worden gebruikt voor de grafische weergave van een website of een film, terwijl realtime weergave kan worden gebruikt voor games of een interactieve productcatalogus.

Producten voor het maken van afbeeldingen ondersteunen vaak meerdere rendering-engines die verschillende opties bieden voor de manier waarop een afbeelding wordt weergegeven. Rendering-engines verschillen in termen van de onderliggende rendering-methoden die ze gebruiken en de functies die ze bieden.

(*1) CAD wordt meestal gebruikt voor het maken van computermodellen en prototypen waarop het maken van real-life objecten is gebaseerd. De auto-industrie gebruikt bijvoorbeeld CAD om een ​​3D-computermodel van een auto te bouwen met meer levensechte details dan een handgemaakt model biedt. Een CAD-model kan vervolgens driedimensionaal op een scherm worden gedraaid, waardoor ontwerpers een idee krijgen van hoe de voltooide auto eruit zou kunnen zien zonder het model fysiek te hoeven bouwen.

(*2) CGI wordt vaak gebruikt voor het leveren van speciale effecten in films en 3D-videogames. Hiermee kunnen ontwerpers pixellagen toevoegen met dieptekwaliteiten, ook wel texturen genoemd, waardoor 3D-afbeeldingen er realistischer uitzien. CGI maakt ook gebruik van ray tracing, waarmee wordt nagebootst hoe licht interageert met vaste objecten in een driedimensionale ruimte.

Definities

Er zijn verschillende concepten of manieren waarop de term dimensie wordt gebruikt, en er zijn ook verschillende definities. Er is geen definitie die aan alle concepten kan voldoen. In dit artikel proberen we de begrippen te distilleren die voor onze activiteit belangrijk zijn. De begrippen die ons te ver zouden brengen in deze analyse worden op een zijspoor gezet en niet in detail behandeld. 

De dimensie

Een dimensie is een manier om de wereld te meten, te zien en te ervaren aan de hand van begrippen als op en neer, van rechts naar links, van achter naar voor, warm en koud, hoe zwaar en hoe lang. Het kan ook worden gedefinieerd als de manier waarop een voorwerp in een bepaalde ruimte kan bewegen.

Enkele begrippen die te maken hebben met dimensie

• een dimensie is de manier waarop wij onze wereld zien, meten en ervaren. We maken daarbij gebruik van begrippen zoals omhoog, omlaag, rechts en links, warm en koud, gewicht en lengte. Onder invloed van wis-en natuurkunde worden intussen veel meer geavanceerde concepten uitgewerkt. 
• normale” voorwerpen in het dagelijks leven worden gespecificeerd door drie dimensies, die gewoonlijk lengte, breedte en diepte worden genoemd. 
• drie dimensies (lengte, breedte en hoogte) worden gebruikt om de positie te meten. In sommige gevallen kan een vierde (4D) dimensie – tijd – worden gebruikt om de positie van een gebeurtenis in tijd en ruimte weer te geven.

Veelvoorkomende 3D-use cases en voorbeelden

Het gebruik van 3D-computerbeelden is van fundamenteel belang voor moderne industrieën zoals architectuur, techniek en film en entertainment.

De meest populaire soorten 3D-gebruik:

• 3D-computergraphics: 3D-graphics worden vaak gemaakt met CAD- of CGI-technologie. Ze laten ontwerpers 3D-modellen simuleren op een computer voordat ze een ontwerp uitvoeren.
• 3d printen: 3D-printen, ook wel additive manufacturing genoemd, heeft de moderne productie opnieuw vormgegeven door industrieën in staat te stellen objecten te maken die voorheen niet mogelijk waren met kosteneffectieve methoden.
• 3D-films: De eerste 3D-film ging in première in 1922, maar het was de Avatar uit 2009 die het maken van 3D-films in het reguliere amusement vestigde.
• 3D-kunst: Dit gebruik omvat traditionele kunstvormen zoals beeldhouwkunst en moderne technieken, maar ook digitale 3D-beelden die dezelfde technologie gebruiken als 3D-films.
• 3D-gaming: Dit gebruik is populair in VR-omgevingen zoals de metaverse, waar gebruikers worden weergegeven als 3D-avatars en communiceren in een facsimile van de werkelijkheid.

Wetenschappelijk bewezen of illusie

Er wordt hard gewerkt om een object in de lucht te laten zweven. Zoals in de tekst hiervoor besproken is dit volgens de wetenschap niet mogelijk. Er is wel reeds fundamenteel onderzoek aan de gang waarbij men met laser een klein vlindertje in de lucht kan laten verschijnen.

Een stuk hardware

Tot die tijd moeten we het doen met illusies die de hersenen om de tuin leiden. Dit is al een hele vooruitgang sinds de 3D brillen. VR is een geval apart en zal steeds een stuk hardware nodig hebben. Augmented reality en de daaraan gekoppelde hardware volgt ook een anders spoor. Onder invloed van Mixed reality en metaverse zullen al deze toepassingen met elkaar kunnen praten in de toekomst.

De display industrie

Ook de display industrie staat niet stil. Neem bvb de transparante displays.

Projectie

Als we spreken over projectie, dan bedoelen we daarmee aan de ene kant een lichtbron en aan de andere kant een canvas waarop het licht valt.

Het canvas kan bestaan uit een vaste stof met specifieke absorptie en reflectie kenmerken, een vloeibare vorm waarbij water verneveld wordt tot mist, een water kolom, rook, wolken in de lucht enz…

Magnetische toepassingen en optische ilusies

Andere toepassingen vertrekken vanuit magnetisme of optische illusies.

Soorten projectieschermen

Scherm Absorptie:  De verschillende soorten projectieschermen maken gebruik van absorberende materialen die het licht van de projector absorberen in plaats van het alleen maar te weerkaatsen.

Dit helpt om de hoeveelheid omgevingslicht in de ruimte te verminderen, wat resulteert in minder afleidende hotspots of schitteringen tijdens een presentatie. Het is ook gunstig voor het leveren van diepere zwarttinten en bredere kijkhoeken.

Negatieve winst: Schermen met negatieve versterking bieden ook brede kijkhoeken en diepe zwarttinten door een deel van het projectorlicht te absorberen. Deze modellen kunnen worden gebruikt in toepassingen zoals onderwijs, sport en videogames waar een breed zicht gewenst is.

Projectieschermen met textielonderlaag: de meest voorkomende type projectiescherm met een stoffen rug is textiel met aan één kant een reflecterende coating. Dit materiaal wordt vaak opgerold en opgeslagen in een koker voor gemakkelijk transport en installatie.

Het kan een uitstekende keuze zijn voor thuisbioscopen of voor grote zakelijke locaties, maar het moet zorgvuldig worden ontworpen om te voorkomen dat het draait en buigt.

Een schermmateriaal selecteren: de kleur en textuur van het projectiedoek zijn van cruciaal belang voor een consistent en glad uiterlijk voor een breed publiek, zelfs bij omgevingslicht of wanneer er geen ander perfect oppervlak beschikbaar is. 

Verspreidende elementen: de diffusie-elementen die worden gebruikt in het projectiescherm van de onderhavige uitvinding vertonen bij voorkeur anisotrope diffusie, waardoor ze de lumina verstrooien of diffunderen in een patroon dat breder is in één dimensie en smaller in een andere dimensie.

Dit kan verbeterde optische versterking verschaffen over een bereik van kijkhoeken wanneer de luminescerende deeltjes gerangschikt zijn in een gunstig verstrooiingspatroon.

Impact van visuele communicatie op ons dagelijks leven

De 3D visuele revolutie brengt niet alleen een revolutie teweeg in ons dagelijks leven. Het verandert ook radicaal de manier waarop bedrijven hun producten presenteren. Het wordt tijd dat ze hun visuele communicatie strategie grondig onder de loupe laten nemen.

Hologrammen bieden een nieuwe en innovatieve manier om driedimensionaal indruk te maken op potentiële klanten met hun USP’s. De gebruik van hologrammen bij productpresentatie is niet beperkt tot de amusementsindustrie, maar ook bij concerten om bijvoorbeeld muzikanten te begeleiden.

De opvallende effect kan worden toegepast met verschillende dragers, zoals mist of rook, en vergroot de aandachtsspanne en verankert de gepresenteerde producten nog dieper in de geest van de klant.

Impact op de medische industrie

3D-holografische technologie heeft het potentieel om een revolutie teweeg te brengen in de medische zorg. vooral op het gebied van gespecialiseerde chirurgie en patiënt-prothesen.

Conventionele medische holografie-technologieën verzamelen doorgaans 2D-beelden van MRI, CT-scans en echografie om ze om te zetten in ruwe 3D-modellen. Deze technologie opent de mogelijkheden naar meer uitgebreide, interactieve en volledig gekleurde hologrammen.

Geen gedoe met een 3d bril

Deze hologrammen kunnen in omgevingslicht worden bekeken zonder 3D bril te gebruiken. Het zijn allemaal kenmerken die gunstig zijn voor artsen op medisch gebied.

Als gevolg hiervan wordt verwacht dat de vraag naar hologrammen voor visuele communicatie  in de gezondheidszorg de komende jaren aanzienlijk zal groeien.

Impact op de entertainment industrie

De 3D-visuele revolutie heeft een grote impact gehad op de entertainmentindustrie. Denk maar aan prinses Leia in Star Wars en holografische artiesten zoals Gorillaz.

Naarmate de 3D-holografische technologie is verbeterd, is deze toegankelijker geworden voor commercieel gebruik en gezondheidszorg. Hologrammen kunnen bijvoorbeeld worden geebruikt om de grootte van een product of de vorm ervan weer te geven.

Zien doet kopen

Het wordt ook gebruikt om een klant die het artikel nog nooit eerder persoonlijk heeft gezien een 1 op 1 model te tonen. Het verhoogt de kans om een beslissing te nemen over het al dan niet kopen.

Impact op de onderwijssector

Holografische technologie is één van de meest opwindende trends in het onderwijs. De nieuwe hologram technologieën brengen beelden tot in de klas.

Hologrammen zijn ontworpen om het leren te verbeteren bij studenten . Ze worden op een nieuw niveau onderdompelt en worden zo beter betrokken. Docenten kunnen bijvoorbeeld hologrammen gebruiken om een chirurgische ingreep te simuleren of leerlingen helpen het menselijk lichaam te leren kennen door 3D-modellen.

Virtuele excursies zonder VR

Bovendien kunnen hologrammen ook op verschillende andere manieren worden gebruikt, waardoor studenten virtuele excursies te laten maken naar historische locaties.

Merk bewustzijn

Holografie zal u helpen om veel aandacht te trekken. Het voordeel is dat led fan hologrammen eenvoudig te installeren en te onderhouden zijn.

U kunt bijvoorbeeld een holografische afbeelding maken van een influencer of een bekende figuur die u kunt gebruiken voor uw offline promotie.

3d hologrammen doorbreken de ruis

Mensen worden de dag van vandaag gebombardeerd met advertenties en berichten van verschillende bedrijven. Het is dus  belangrijk om deze ruis te doorbreken door de allernieuwste producten te tonen.

Eén van de meest effectieve manieren om naamsbekendheid te vergroten, is door een holografisch display te gebruiken.

Hoe zou de toekomst van 3D-technologie er uit kunnen zien?

Driedimensionale beelden worden vaak geassocieerd met de entertainment- en gaming-industrie, vooral met de toenemende verfijning van CGI. 3D-beelden en -technologieën zijn ook de basis geworden van op augmented reality en VR gebaseerde projecten zoals de metaverse.

Om deel te nemen aan deze AR- of VR-omgevingen worden gebruikers vertegenwoordigd door 3D-avatars en zijn de afbeeldingen interactief, waardoor gebruikers zich betrokken voelen. Gebruikers hebben vaak speciale apparatuur of kijkers nodig om 3D-beelden te bekijken en ermee te werken.

3D print technologie

3D-printtechnologie zorgt ook voor een revolutie in de toekomst van meerdere industrieën. Het werkt door lagen materiaal over elkaar heen te leggen. 3D-geprinte objecten voorkomen verspilling van overtollige materialen en zijn sneller en goedkoper te produceren.
De open source-technologie van 3D-printen maakt het ook toegankelijker voor particulieren en kleine bedrijven. De technologie wordt gebruikt om appartementsgebouwen, voedsel inclusief rundvlees en lichaamsdelen inclusief prothetische ledematen, botstructuren en zelfs organen te printen.

Digitale mensen nemen (een deel) over

Digitale mensen, avatars, humanoïdes, robots enz..duiken meer en meer op op het ons eenvoudiger te maken. Net zoals de huishoudtoestellen het de vrouw in de vorige eeuw moesten ontlasten van sommige taken. Keerzijde was dat een gezin met twee moest gaan werken om deze luxe te kunnen betalen. Ook hier is voorzichtigheid geboden. Dat het zal gebeuren, dat is zeker. Wanneer is nog een vraag, evenals de invloed op ons dagelijks leven en deontologie.